Osječka secesija

Secesija je u Osijeku ostavila doista značajna ostvarenja, i to ne isključivo u arhitekturi nego i u urbanizmu, umjetničkom obrtu, skulpturi i slikarstvu. Već krajem 19. stoljeća pojavile su se određene stilske karakteristike secesije, prvenstveno u vidu dekoracije pročelja zgrada. Secesija u Osijeku trajala je u kontinuitetu od te „protosecesijske“ faze oko 1900-te, pa sve do 1930-ih godina i „kasnosecesijskih“ ostvarenja u kojima su i dalje bile prisutne naznake secesijskih stilskih karakteristika. U arhitekturi osječke secesije vidljivi su utjecaji bečke secesije, münchenskog Jugendstila i peštanske secesije. Utjecaji su dijelom rezultat bečkog školovanja dvojice vodećih arhitekata Wilhelma Carla Hofbauera i Ante Slavičeka i münchenskog školovanja treće vodeće ličnosti osječke secesijske arhitekture i urbanizma - Viktora Axmanna. Također je važno istaknuti i određene lokalizme koji se očituju u repertoaru dekorativnih motiva „slavonskih polja i voda“. ^[1] „Iako nastaje geografski udaljena od suvremenih arhitektonskih izvora u europskim centrima, arhitektura osječke secesije uspjela je s njima uhvatiti korak.